- پیچه باف (اَ رَ)
آنکه پیچه بافد. آنکه روی بند مویینه بافد زنان را، پیچه. عقاص
معنی پیچه باف - جستجوی لغت در جدول جو
- پیچه باف
آنکه پیچه بافد آنکه روی بند مویینه برای زنان بافد، پیچه عقاص
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(چَ / چِ بَ)
لغت نامه دهخدا
عصابه. (صحاح الفرس). عصابه که زنان بر پیشانی بندند. پیشانی بند. (برهان) ، بندپیچه. رشتۀ پیشانی بند. رشته ای که بدان پیچه به پیشانی بندند:
بپیچد دلم چون ز پیچه بتم
گشاید برغم دلم پیچه بند.
عسجدی
بپیچد دلم چون ز پیچه بتم
گشاید برغم دلم پیچه بند.
عسجدی
پیه وا، ثربیه، آش پیه
عصابه که زنان بر پیشانی بندند پیشانی بند ، رشته ای که بدان پیچه را به پیشانی بندند پند پیچه: بپیچد دلم چون ز پیچه تبم گشاید برغم دلم پیچه بند. (عسجدی)
